Hanna Vandenbussche won verrassend bij de vrouwen. “Ik durfde het echt niet te geloven. Ik had samen met mijn coach Veerle Dejaeghere afgesproken om snel te starten, want in Rotselaar heeft een serieuze inhaalrace me veel krachten gekost. In de laatste ronde voelde ik mijn moment gekomen en plaatste ik een beslissende versnelling. Pas in de laatste rechte lijn voelde ik me zegezeker, want in het verleden ben ik meer dan eens stilgevallen in het slot van de wedstrijd. Vorig jaar strandde ik hier op de zevende plaats, zonder meer de zwaarste wedstrijd uit mijn leven. Dit was dan weer de mooiste wedstrijd uit mijn carrière, ik ben zo gelukkig.”
Sofie Van Accom (tweede plaats) : “Hanna heeft de voorbije weken bewezen dat ze goed in vorm zit. Op dit parcours gingen we sowieso een mooie strijd worden. Ze was absoluut de sterkste vandaag. Met de punten wou ik niet bezig zijn, aangezien ik niet echt zelf in handen had. De manier waarmee ik gelopen heb, stemt me wel tevreden. Nu is het twee weken rust, om vervolgens op te bouwen naar de zomer, waarin de focus uiteraard op die 1500m zal liggen. Het wordt een bizarre zomer.”
Hanne Verbruggen (derde plaats): “Ik ben aan het trainen voor mijn eerste marathon, maar hiervoor heb ik wel afgebouwd. Bovendien was ik iets te snel gestart in Rotselaar, wat me toen krachten heeft gekost. Vandaag ben ik iets voorzichtiger gestart. Hierdoor heb ik een soort tweede adem gevonden. Het parcours ligt me echt wel, alleen jammer dat er niet wat meer modder lag. Ik ben echter supertevreden dat ik mijn winter op deze manier kan afsluiten.”
Nina Lauwaert (vierde en eindwinnares): “Ik ben toch wel teleurgesteld hoor. Ik was hier gekomen voor die Belgische titel, aangezien dat in de lijn zou liggen van de afgelopen weken en maanden. Het parcours speelt me wel parten. Vooraf voelde ik me echt goed, dus ik zag het echt wel zitten. De afwisseling bergop en bergaf viel me zwaar, ondanks dat ik een paar keer ben komen verkennen. Ik ben heel tevreden over mijn winter, aangezien ik nooit had gedacht dat ik zo’n resultaten zou neerzetten. Ik beschouw de winter als krachttraining om nu de specifieke marathonvoorbereidingen aan te vatten met het oog op de marathon van Hamburg eind april.”
Mathilde Deswaef (elfde plaats en eerste belofte): “De afgelopen twee jaar heb ik eigenlijk altijd podium behaald, dus ik ben heel blij dat kunstje vandaag weer over te kunnen doen. Op voorhand had ik stiekem op iets meer gehoopt dan mijn 11de plaats in de uitslag, maar ik had het tijdens de wedstrijd heel zwaar waardoor ik hier uiteindelijk echt wel tevreden met ben. Het was de zwaarste wedstrijd van dit seizoen. Van een slechte dag kan ik echter niet spreken, want anders zou ik hier niet winnen. Het heuvelachtig parcours was zeker het probleem niet, maar het algemene gevoel vandaag was gewoon echt minder. Deze zomer ga ik vol voor de limiet voor het EK beloften op de 1500 meter waar de limiet echt wel binnen mijn mogelijkheden ligt.”
Soufiane Bouchikhi was de beste bij de mannen. “Ik weet dat ik heel wat straffe uitspraken heb gedaan, maar ik was er rotsvast van overtuigd dat ik zou winnen. Ik wou mijn benen laten spreken en daar ben ik toch wel in geslaagd. Vandaag had ik eigenlijk weinig te verliezen. Ik wist pas drie weken terug dat ik hier zou lopen. Ik heb puur basis getraind, zonder specifieke crosstrainingen. Dit was een tussenstap voor mij naar de zomer. Binnen drie weken loop ik nog de halve marathon van New York. Één van mijn lievelingswedstrijden. Je kan er tijdens de race ook nog iets zien van de stad.”
Robin Hendrix (tweede plaats): “Door een grote blaar, waardoor ik een hele trainingsweek heb gemist, had ik toch niet al te veel vertrouwen met het oog op vandaag. Het was mentaal niet simpel, zeker omdat ik volgende week ook aan de start van het EK indoor kom. Vooraf heb ik getwijfeld om voluit te gaan vandaag, maar eenmaal in de race besefte ik dat ik geen keuze had. Het was afwachten naar wat Soufiane zijn vorm zou zijn. Het ging veel te hard, waardoor ik besloten heb om mijn eigen tempo te zoeken. Anders is het pure zelfmoord.”
Dame Tasama (derde plaats): “Het is jammer dat ik door mijn laattijdige inschrijving vandaag niet mee kon strijden voor het podium, maar te laat is te laat. Ik besloot daarom mij volledig op het klassement te richten en ben dan ook heel tevreden met hoe ik het er vandaag vanaf heb gebracht. Ik ben over het algemeen tevreden over de gehele winter. Ondanks dat mijn conditie niet top was, ging het op wedstrijd telkens meer dan behoorlijk. Na twee jaren met veel blessures doet dit deugd. Hopelijk kan ik de komende jaren nog beter doen. Nu op naar de zomer waar ik mij vooral zal richten op de WK-limiet op de 5.000 meter. Als dat niet zou lukken heb ik al een plan B klaar. Ik zou het dan wel eens op de marathon durven proberen.”
Lander Tijtgat (vierde): “Ik had nog verwacht dat ik in de laatste ronde iets zou overhebben, al heeft mijn inspanning om Soufiane te proberen volgen me meer krachten gekost dan ik eerder dacht. Daardoor kon ik niet versnellen zoals ik dat in Rotselaar deed. Soufiane is hier gekomen om te winnen en ik dacht dat het voor hem moeilijk zou worden door het hoge niveau. Dit is de Soufiane van twee jaar terug op het EK. Ik trek binnenkort naar Flagstaff om er vijf weken op hoogte te trainen en vervolgens enkele wedstrijden in de VS af te werken. Een goede 5.000m is het doel. Goed is hopelijk rond 13’30. Het is ook een experiment om te zien wat het geeft om effectief als prof te leven”
Clément Deflandre (achtste en eerste belofte): “Ik had het BK in mijn hoofd zitten, aangezien ik er beter wou zijn dan de andere CrossCups. Het droge parcours heeft me wel geholpen. Hierdoor was ik nog meer in mijn element. Ik heb natuurlijk ook alles gegeven. Mijn vorm vergelijk ik met die van Roeselare, net voor het EK veldlopen. Komende zomer hoop ik het EK voor beloften te halen op de 10.000m.”
