“Vooraf had ik geen idee hoe het met mijn veldloopvorm was gesteld, aangezien mijn focus voornamelijk op het indoorseizoen ligt, wat toch anders is dan crossen. Net daarom dacht ik ook dat ik in het nadeel zou zijn tegenover de mannen van het langere werk. Als het van bij de start écht hard zou zijn gegaan, dan maakte ik zeker geen kans. Gelukkig werd de eerste wedstrijdhelft eerder een gesloten, tactische race. Dat speelde in mijn voordeel. Het podium was vooraf een doel, maar winnen leek niet realistisch. Eerst mijn EK-ticket en nu dit, het moet wel de week van mijn leven zijn. Hier heb ik nooit van durven dromen. Zelfs toen ik samen met Dieter Kersten wegbleef, dacht ik nog altijd dat ik het niet zou halen eigenlijk”, klonk het bij de verbazende winnaar op de lange cross, John Heymans.
“Het plan vooraf was eigenlijk om zo lang mogelijk te volgen. Ambitie had ik zeker, aangezien ik ergens wel hoopte om het vuur aan de schenen te leggen van enkele vaste waarden. In mijn hoofd zat ik daarom met een top vijf, want méér zou in mijn eerste koers bij de grote jongens te hoog gegrepen zijn. Toen ik in de slotronde een versnelling plaatste, voelde ik wel dat het eens het juiste moment kon zijn om mezelf te overtreffen. Vooraf wist ik dat mijn conditie in orde was, maar dit had ik toch nog”, vertelde verrassing van de op de korte cross bij de mannen Ruben Querinjean.
